به
نام یزدان پاک

اردی وهشتگان یا
اردیبهشتگان: جشن
بهترین راستی _ دوم اردیبهشت _ جشن
بزرگداشت یکی از اَمشاسپندان و فرشتگان نزدیک بدرگاه خداوند که پادافره و
سزای گنه
کاران با اوست اردیبهشت از سوی خداوند نماینده است که در زمین با کمک دارو و
خوراک
نیک بیماران را درمان کند و او همچنین نماینده است تا راست را از دروغ
بازشناسد و
او نماینده داد و دهش و آداب خداوندی در زمین است.

 8
اریبهشت: 28آوریل224ز.م _ پیروزی اردشیر بابکان ساسانی بر اردوان پنجم واپسین پادشاه اشکانی _ پس
از آگاهی اردوان پنجمن از شورش اردشیر فرماندار خوزستان را برای دستگیری و
دربند
کردن او روان کرد اردشیر پیش از آن بر شاز شاهپور فرماندار اسفهان چیره شد و
پس از
شکست او بسوی خوزستان رفت و فرماندار آنجا را هم شکست داد پس از آن نبرد
بزرگی
میان اردشیر و اردوان در جلگه هرمزدگان روی داد که اردوان بدست اردشیر کشته
شد و
پادشاهی اشکانی پایان و شاهنشاهی سـاسـانیان آغاز گردید.

16 اردیبهشت: 6می 53 پ.ز _ یورش
کراسوس سردار رومی به حران برای کارزار با ایرانیان _  پس
از آنکه سنای روم به جنگ با ایرانیان رای داد کراسوس بسوی سرزمین ایران که
پـارت
نامیده می شد لشگر کشید در پی این لشگر کشی ارد یکم(اشک سیزدهم) سردار نامی
خود
سورنا را به نبرد با رومیان فرستاد کراسوس که برای جنگ با ایرانیان شتاب
داشت پس
از رسیدن به حران به سربازان خود آسودگی نداد و جنگ را همان دم آغاز نمود
رومیان  بنا به آداب جنگی خویش چارگوش لشگر خود را آراستند و همان گاه پارتیان بر
آنان گرد
آمدند سواران پارتی بتاخت بر سپاه روم  تیر
می انداختند, در آغازین روزهای جنگ پوبلیوس فرزند کراسوس با شماری از
سربازان به
لشگر پارتیان یورش بردند پارتیان با یک برگشت تاکتیکی آن اندازه سپاه
پوبلیوس را
از لشگر دور کردند که بی پروا دگر بار بسوی دشمن آفند کرده و همه را از پای
درآوردند.

22اردیبهشت: 12 می 20پ.ز _ بازگرداندن
دربند شدگان جنگی و پرچم های روم از سوی فرهاد چاروم پادشاه اشکانی به
اوکتاویوس
اوگوست پادشاه روم _ با درخواست ها و پافشاری پی در پی اوکتاویوس پادشاه
روم برای
گرفتن پرچم ها و دربندان جنگی که در جنگ های میان روم و ایران پیروزمندانه
ازآن
ایرانیان شده بود و با درخواست های کنیزک دلخواه فرهاد چهاروم  تئاموزا برای دوستی  پرچم ها را که نشان نیرومندی و
ارزش روم بود را در 12می به آنان بازگرداند این کار برای رومیان باندازه
ایی بزرگ
بود که بفرمان اوکتاویوس سکه ایی برای این روز زدند و به جشن شادمانی
پرداختند.

با سپاس

دارا ./